نمی دانم چرا اشتباه های تایپی من معنا دار است! نه اینکه جای دو حرف عوض شود یا یکی از قلم بیفتد. کلمه کاملا متفاوتی می نویسم.
مثلا دارم تند و تند تایپ می کنم به جای «خوردم» می نویسم «خوابیدم» یا به جای «پنجره» می نویسم «در»
از دیروز که اشتباهات تایپی به گفتارم هم سرایت کرده. مثلا به همسرم می گفتم «فلان چیز توی کشوی کیفم هست بردار!» یعنی توی جیب کیفم. یا اینکه گفتم «الان توی گوگل زنگ زدم مسجد...» یعنی که سرچ کردم مسجد.
الان هم ریحانه زنگ زده بود از خاطرات اعتکافش می گفت. می گفت سر پریز برای شارژ موبایل دعوا بوده. گفتم خب کاری نداشت که. باید یک «شعله پخش کن» می زدند داخل پریز تا چند نفر بیشتر استفاده کنند!
فکر کنم علتش این است که چند وقتی است افکارم هزار شاخه شده. در آن ِ واحد باید حواسم به خیلی چیزها باشد.
یعنی خوب می شم؟
معذرت میخوام یادم رفت بگم:
تقبل الله اعمالکم...
راستی میشه با ماه راه رو پیدا کرد؟
یا علی
احتمالا میشه. البته با خورشید بهتره! ماه برای شب خوبه