من از همینجا به زهرا اچ بی عزیز یک خسته نباشید حسابی عرض می کنم. هرجا که می روم هست! پای مطالب شیر شده ی گوگل ریدر یکی در میان نظرات زهرا هست. هر مطلبی که بخواهم لایک بزنم قبلش لایک زده. یک تنه وبلاگ می نویسد و هیچ حرفی را بی جواب نمی گذارد.
نکته ی جالب قضیه اینکه پرونده ی همه را هم حفظ است! جرأت داری بگو «آخ»! فوری سابقه ات را رو می کند که تو پارسال در فلان مطلب وبلاگت خط سوم منکر «آخ» شده بودی!
والا ما که دو سه سالی وبلاگ نوشتیم بعد نیروی کمکی آوردیم. یک سالی به همین منوال سر شد تا الان که نیروی کمکی هم دارد درجا می زند. انتقاد و فحش و بد وبیراهم که برمان نازل شود تا هزار تای اول را تاب می آوریم... هزار و یک که شد عطایش را به لقایش می بخشیم و می گذاریمشان به مخاطب فرضی فحش بدهند! یعنی اینقدرها اینترنت برایم مهم نبوده که تا آخر خط را بیایم، که اعصاب و آرامشم را فدایش کنم ( اصلا هم که فدا نشده!!)
اما ماشالا به این دختر که با این پشتکار و انگیزه چارچشمی همه چیز را می پاید. دو روز سفر برود عدم فعالیتش حسابی محسوس است.
خلاصه اینکه دوربین مخفی زهرا اچ بی همه جا همراه شماست.
خب بابا تشویق کنید دیگه! چرا ما یاد گرفتیم فقط در مواقع بحران به هم روحیه بدهیم؟
تشویـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــق !
ای بابا
چقققدر شرمنده کردیییی
بعدشم من عادت کردم دیگه :)
قربانت
خلاصه اینکه مستدام باشی و موفق. دشمنت شرمنده
دیگه چادری نیست؟
از خیلی چادری ها محکم تر پشت حجاب ایستاده. هرچند اونم فضیلت هست.
دمش گرم.منم میخونمش.خیلی مطالبشو دوست دارم
به درد نمیخوره دیگه کلا!
وقتی به خاطر حرف مردم و زخم زبون این کارو میکنه یعنی اینهایی که نوشتید نیست!
به افتخار خانم زهرا اچ پی ولی ایول داره