راه و ماه

زیر پوست زندگی متأهلی

راه و ماه

زیر پوست زندگی متأهلی

حد واجب حجاب خانم ها- آرایش

وجه و کفین را همه مان شنیده ایم.

خانم ها باید جلوی نامحرم همه بدن خود غیر از وجه و کفین را بپوشانند. وجه و کفین هم به شرطی که زینت نداشته باشد.

حالا موضوع را کمی باز می کنیم.


وجه یعنی صورت. یکی از مصادیق زینت صورت، آرایش کردن است. بعضی فکر می کنند سرمه چون در اسلام سفارش شده پس اشکالی ندارد. سرمه هم نوعی از آرایش است. کرم های ضد آفتاب سفید کننده هم بعضی شان آرایشی حساب می شوند. دیگر تصمیم با خود فرد است که چقدر می خواهد به خط قرمزها نزدیک شود.


البته از حق نگذریم بعضی استفتاها در مورد آرایش هست که کمتر کسی شنیده. شاید مراجع دینی احتیاط می کنند آنها را منتشر کنند چون ممکن است مردم همینها را بهانه کنند و پا از حد فراتر بگذارند.


مثلا  آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به استفتایی در مورد آرایش فرمودند که اگر آرایش ملایم باشد یعنی جلب توجه افراد نکند اشکال ندارد. و در جای دیگری هم فرمودند:آرایش گردى صورت و دستها تا مچ در صورتى که بسیار خفیف باشد و منشأ مفسده اى نگردد اشکالى ندارد، ولى از آرایشهاى تند یا مفسده انگیز باید پرهیز کرد. لینک


 آیت الله خامنه ای  هم استفتایی درین باره دارند:

سوال: آن مقدار از زیور زنان که ظاهر است مثل حلقه نامزدى، آرایش معمولى ابروان و ... آیا واجب است پوشانده شود؟

جواب: هر آنچه عرفاً زینت محسوب مى‌شود باید از نگاه نامحرم پوشانیده شود. لینک


جای دیگری هم استفتایی از مقام معظم رهبری دیدم درباره حکم استفاده از سرمه برای چشم. فرموده بودند اگر خط سرمه مشخص نباشد اشکالی ندارد. ( نقل به مضمون. الان نتوانستم عین استفتا را پیدا کنم. هرکسی اگر با چشم خودش متن را دید برود عمل کند!)


خلاصه اینکه هرکسی باید برود دنبال حکم مرجع خودش. بله این مسئله جای اختلاف است. مثلا من اگر مقلد آیت الله مکارم بودم می توانستم کمی آرایش کنم؛ اما چون مرجعم آیت الله خامنه ای است نمی توانم.


آیت الله خامنه ای ارجاعش داده اند به عرف. یعنی اگر آرایش عرفا زینت محسوب می شود باید پوشانده شود. البته عرف داریم تا عرف! یادم هست در یکی از کلاس های احکام بود که استاد کلی برایمان توضیح داد منظور از عرف، عرف متشرعین است. البته متشرعین هم بالا و پایین دارند. متشرعین قمی که من می شناسم عرف آرایششان با متشرعین شیراز توفیر دارد. اما من برای خودم وقتی عرف متشرعین حد وسط شیراز و قم ( نه شور شور نه بی نمک!) را در نظر می گیرم به این نتیجه می رسم که آرایش، عرفا زینت است.


از این استفاتات اینطور می شود فهمید که  ظاهر کردن هر آرایشی حرام نیست؛ ولی خب راه رفتن روی مرز، احتمال خطرش زیاد است. من که به شخصه می ترسم! چون همین آرایش اول کم، برای شخص عادی می شود و یادش می رود به کمک اینهمه کرم پودر چاله چوله هایش را پوشانده، بعد مبدا آرایش کم را از ته آرایش شروع می کند و همینطور می رود تا بالا! 


برداشت من از حکم آیت الله مکارم درباره آرایش این است که اگر مشخص نباشد شخص آرایش کرده، اشکالی ندارد. مثلا بعضی ها لب هاشان خیلی رنگ پریده هست یا کک مک روی صورتشان دارند. اگر این آرایش خفیف طوری باشد که حتی خانمی از نزدیک متوجه نشود ایشان آرایش کرده و فکر کند مادرزاد همین شکلی بوده اشکال ندارد!


بگذارید کمی عینی تر حرف بزنیم. به نظر من استفاده از ریمل، سایه، خط لب، خط چشم و رژهای براق کننده باعث می شود آرایش دیگر خفیف نباشد. یعنی عملا کسی که دست به آرایش می برد دلش نمی آید به یک کرم کم رنگ و رژ لب مات بسنده کند. دوست دارد بقیه بفهمند که آرایش کرده و همین آرایشش را غلیظ می کند.

می دانید این آرایش خفیف را من کجاها دیده ام؟ وقتی آرایش کرده ها یک روز تجدید آرایش نکنند یا صورتشان را بشویند ته آرایشی می ماند که رنگ و غلظت ندارد.

حالا این نظر من است. دیگر هرکس مکلف است برود دنبال تشخیص با توجه به حکم مرجع خودش البته. الکی الکی هم نمی شود از حکم یک مرجع به دیگری رجوع کرد. شرایط دارد.


یادم باشد در مطالب بعدی درباره حد واجب حجاب و ابرو، جراحی زیبایی، عینک، لنز، انگشتر و دستبند، پوشش ساق دست، چانه و روی پا  هم بنویسم. چیز دیگری از قلم مانده؟

نظرات 3 + ارسال نظر
ایرانی یکشنبه 29 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 05:58 ب.ظ

ببین خانم قشنگ می دونم کامنت منو نذاری رو بلاگت دست کم خودت می خونیش
گاهی پیش خودت که تنها شدی از خودت بپرسیه نفر چقدر باید بی کار باشه که وسط آرایش کردن به نظر آقا فکر کنه و بعد اندازه بگیره این آرایش کم بود یا زیاد و بعد به این فکر کن که یه نفر چقدر باید بی کار باشه که بیاد راجع به این مزخرفات حکم بده دیگه
شما زندگی ندارین؟
جدن می پرسم زندگی ندارین؟

ارجاعتون می دم به نظر جناب ذهن طلایی

زهرا م چهارشنبه 9 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 11:04 ق.ظ

سلام کاش خودتان رامعرفی ومیزان تحصیلاتتان راهم مینوشتیدتاما بدانیم که طرفمان کیست

سلام. چون احساس می کنم بیشتر کسانی که اینجا رو میخونن تا حدی منو می شناسن فکر نکردم لازم به معرفی باشه.
طلبه هستم. بیست و چند ساله!

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 12:27 ب.ظ

در قرآن هم آمده است که اگر فرد مجبور شود میتواند آرایشش را نمایان سازد. خدا میتونست این حرفو نزنه اما زده. حد اجبار میتونه خیلی چیزا را شامل شود و همیشه در قران آمده بالمعروف رفتار کنید که معروف یعنی حد عرف(حد عرف در مشهد و قم چادره اما در جایی مثل کنار دریایی شمال یه چیز دیگه تعریف شده).سختگیری حاکم در بین برخی جوامع برداشت عوامانه و بی خردانه از آیات قرآن هست و همین افراطها باعث شده که وضع فعلی جامعه اینقدر فجیع و زننده شود و آرایش غلیظ دختران ایرانی از اروپاییها بیشتر شود و چیزای دیگه که خودتون میبینید.
همه اینا رو گفتم که بگم تغییر و تحول در تفکراتمان نسبت به حجاب الزامی است و گرنه جامعه ایرانی دچار بلایی می شود که هیچ جای دنیا آن را تجربه نکرده!! و این تغییر و تحول باید ابتدا در بین طلبه ها ایجاد شود. به سرمه و آرایش خفیف مردم کاری نداشته باشین به جنون آرایش و موهای زرد و لباسهای زننده که بین دختران ایرانی رایج شده فکر کنید.نداشتن برنامه و تنها چسبیدن به مسائل کم اهمیت باعث تشکیل چنین جامعه بیمار ی شده.

ببخشید ممکنه اون آیه قرآن که فرمودید گفته فرد در حالت اجبار میتونه آرایشش رو نمایان کنه بفرمایید؟
وضعیت جامعه هم نباید باعث بشه آدم از معیارهاش کوتاه بیاد. بله ازون آرایش های غلیظ خیابانی تا این آرایش ملیح و خفیفی که ذکر کردم خیلی فاصله هست... اما این شرع نیست که باید - ولو به قیمت زیر پا گذاشتن احکام خدا- خودشو به عرف نزدیک کنه.
عرفی که در شرع ازش نام برده شده توضیح و تفسیر بیشتری داره. به معنای تبعیت از جمع و همرنگ جماعت شدن نیست.
ممنون از نظرتون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد